This is from the book "A Primer of Modern Icelandic" by Snæbjörn
Jónsson. The book is out of print, and has been for some time, so
I think it's safe to reproduce this here for educational purposes. The
book uses the old spelling where 'é' was spelled 'je,' so I've updated
that.
It's a poem by Jón Thoroddsen. I've added a few vocabulary words at the end.
VORVÍSA
Vorið er komið og grundirnar gróa,
gilin og lækirnir fossa af brún;
syngur í runni, og senn kemur lóa,
svanur á tjarnir og þröstur í tún;
nú tekur hýrna um hólma og sker,
hreiðra sig blikinn og æðurin fer;
hæðirnar brosa og hlíðarnar dala,
hóar þar smali og rekur á ból;
lömbin sér una um blómgaða bala;
börnin sér leika að skeljum á hól.
vor (n.) - spring
grund (f.) - ground, soil, earth
gil (n.) - ravine
lækur (m.) - creek, stream
fossa (v.) - to stream, cascade
brún (f.) - summit, crest
tjörn (pl. tjarnir) - pond
þröstur (m.) - thrush
tún (n.) - field
bliki (m.) - male duck
hæð (f.) - hill
blómgaður (adj.) - flowery
Jon